Een sneak preview in nieuw Europees hoger-onderwijsbeleid, een agenda om het grotendeels onontgonnen terrein van MOOC-onderzoek te exploreren, tips om studenten de lat hoger te laten leggen door een college vorm geven als een game, virtual reality gebruiken in het onderwijs. Dit kregen de bezoekers van het tweede jaarcongres van het Centre for Education and Learning (CEL) voorgeschoteld, op vrijdag 2 oktober. Met uiteraard de uitnodiging creatief mee te denken.
Bekijk de opname van het congres
Twitter: #amCEL2015
Drie universiteitsbestuurders die over de toekomst van ons onderwijs gaan: Huib Pols (EUR), Simone Buitendijk (Leiden) en Anka Mulder (TU Delft)
Naar een update van het Europese onderwijsbeleid
De eerste spreker was Julie Anderson, die als beleidsmedewerker hoger onderwijs de Europese Commissie vertegenwoordigde. In 2011 heeft 'Europa' samen met de lidstaten een nieuwe Europese onderwijsagenda gelanceerd. Die wordt nu opnieuw bekeken en waar nodig aangepast, naar aanleiding van recente ontwikkelingen zoals de gevolgen van de crisis, maar ook de huidige vluchtelingenproblematiek. De formele consultatierondes hiervoor zijn nog niet begonnen maar informele gedachtenwisselingen vinden al wel plaats. Het jaarcongres van CEL - een zaal vol kritische wetenschappers en onderwijsmensen en de onderwijsportefeuillehouders van de drie Colleges van Bestuur vormde daartoe een prima gelegenheid.
The civic role of universities is more important than ever.
Julie Anderson
Een onderzoeksagenda voor MOOC-research
Marco Kalz, hoogleraar Open Education aan de Open Universiteit in Nederland, presenteerde vervolgens zijn onderzoeksagenda voor MOOC-onderzoek. MOOCs hebben de afgelopen jaren een vliegende start gemaakt en het onderzoek ernaar staat begrijpelijkerwijs nog in de kinderschoenen. Er is bijvoorbeeld al wel veel gekeken naar student engagement, maar we weten nog heel weinig over het echte leren. Ook ontwerp-onderzoek is nog weing gedaan, of onderzoek naar de schaalbaarheid van technologie en naar innovatie van MOOCs en van hele onderwijssystemen. MOOCs vereisen bovendien een nieuwe visie op succescriteria, stelde Kalz. Als student ben je geslaagd als je een diploma haalt. Maar de overgrote meerderheid van de MOOC-leerlingen haalt geen certificaat. Zijn ze daarom mislukt? Nee, zegt Kalz, want het behalen van een certificaat was hun doel ook helemaal niet. Je moet kijken naar de individuele leerintenties.
MOOCs helped us to think about digital strategies for higher education.
Marco Kalz
Een college vormgeven als een game
Alexandru Iosup is docent bij de faculteit Elektrotechniek, Wiskunde en Informatica van de TU Delft. In januari 2015 riep het Interstedelijk Studentenoverleg hem uit tot docent van het jaar. Iosup ontwerpt zijn colleges volgens de principes van een game. Zijn belangrijkste drijfveer: iedere student studeert op een andere manier en iedere student telt. Je hebt studenten die graag willen winnen maar ook studenten die vooral willen ontdekken. Of studenten die graag in groepjes werken. In een game-setting worden ze op verschillende manieren uitgedaagd om de lat steeds hoger te leggen. Zijn aanpak werkt, zo laat Iosup aan de hand van grafieken zien: de helft van de studenten doet nu bijvoorbeeld uit zichzelf extra taken.
Designing a course is like designing a complex puzzle
Alexandru Iosup
Virtual Reality als leerweg
Les krijgen terwijl je droomt, in de huid kruipen van jezelf als kind of in je eigen huid maar dan met een andere kleur, het kan allemaal met virtual reality. Er is inmiddels genoeg technologie voorhanden voor elke gewenste leerinterventie, zegt Joost Uitdewilligen. Maar de vraag is hoe we die technologie kunnen implementeren en opschalen. Uitdewilligen is creative director van TinQwise, een bedrijf dat creatieve, evidence-based, educatieve oplossingen bedenkt en ontwikkelt voor zeer diverse organisaties. Het bedrijf werkt samen met Fred Paas, hoogleraar onderwijspsychologie aan de Erasmus Universiteit. Onderwijs moet altijd uitgaan van de behoeften, wensen en omstandigheden van degene die iets gaat leren, stelt Uitdewilligen, die leren primair ziet als weg naar gedragsverandering. Gebruik van virtual reality kan daarbij een middel zijn; experimenten laten zien dat in de huid kruipen van iemand anders leidt tot empathie. Universiteiten moeten zorgen dat ze weten wat er te koop is in de wereld, er onderzoek naar doen en het gebruiken waar het meerwaarde heeft.
People don’t want online education. They need an interactive and relevant educational service.
Joost Uitdewilligen
